Ibu sy yg dipanggil mak @ tok telah pergi meninggalkan sy pada tahun 2002. Dah 8 tahun rupanya. Tp masih segar di ingatan kenangan bersama mak. Nak tahu kenapa sy letak mak @ tok, gi jenguk balik entry lama sy kt sini.
Kita tangguhkan dulu cerita Penang..Hari Ibu tahun ni jatuh hari Ahad ni kan..so, sy nk imbas kembali kenangan bersama mak. Mak seorang yang panas baran ketika muda. Yelah..dia berniaga mee dari pagi sehingga malam. Bila balik ke rumah, tengok rumah bersepah. Kopi panas tidak dibancuh siap2..mestilah dia marah. Kalo dia penat, sy tempat dia melepaskan kemarahan. Getah paip, hanger, tali pinggang semua sy dh merasa. Dia selalu cakap,"Ko balik, kalo ko balik mak x pukul". Sy pun slow2 jalan balik. Sy dekat je..dia tangkap tangan sy xmoh bagi lari..terus dia balun sy kuat2. Ye..sy mmg sering dipukul. Tapi sy sayang mak sy.
Bila sy dewasa meningkat remaja...pukul2 ni dh xde. Dia jadi kawan yg setia. Apa2 rahsia sy bisikkan di telinga mak. Nak pergi meronda pun kalo arwah abah x bagi, mak bagi..sy pegi jugak. Sbb sy tau arwah abah @ wan walau garang x pernah pukul sy. Jentik pun x pernah. Sy dulu berkawan ramai..terutamanya lelaki. Semua kawan2 sy mak sy kenal. Mak sy sporting. Semakin dia tua..semakin dia mengerti. Bila sy nak belajar masak..dia akan ajar cara yg paling mudah. Alah..takat nk makan sendiri. Kalo x sedap dia x kondem. Dia akan cakap..oh kurang garam..lain kali bubuh lebih sket. Oh..kurang asam jawa..xpe..lain kali cuba lagi. Sy sayang mak sy.
Dulu..bila balik kerja..mak sy akan urut2kan badan sy. Kalo arwah abah bising2..mak ckp janganlah marah2kan dia..dia penat kerja. Mak akan masak sambal udang & sambal ikan sbb dia tau itu favourite sy walau mata dia dh x nampak. Pagi2 bila nak pergi kerja mak dh siap bancuh milo kurang manis utk sy. Bila mak pergi..bilik tidur dia pun sy x sanggup pandang. Bukan membenci tp hati menangis. Sy akan tutup pintu bilik mak bila sy ada di rumah..bila sy keluar bekerja..baru pintu bilik mak dibuka. Bila arwah abah @ wan menyusul pergi meninggalkan sy....sy ubah terus bilik tu. Macamana rupa bilik sebenar mak ngan abah..telah terpatri dalam hati dan minda sy. Sy masih ingat macamana rupa katil arwah, almari arwah, bekas ubat nyamuk arwah. Al-Fatihah untuk mak dan abah. SELAMAT HARI IBU, MAK!! SAYA SAYANG MAK!!
17 comments:
tetiba rasa rindu lak ngan mak..
sedih i baca ur n3...
tingat plak i kat my arwah grandparents i yang membesarkan i...
Al-Fatihah....
tak lupa al fatihah...
Happy mothers day to you..
sedih baca ur entry..
walau segarang mane pun ibu kita, dia nak yg terbaik untuk anak2nya..
Al-Fatihah untuk arwah
semoga rohnya di rahmati Allah SWT. Amin
tue la kan..selagi ibu bapa kita kenalah hargai mereka...pengorbanan mereka sampai bila2 pun kita xboleh kita balas kan..huhuhuhu sedih baca kisah akak nie..
Ibu tetap ygterbaik
sy pun sangat rindu pd mak.. teringin ak sambut hari ibu bersama mak.. sayangnye.. sy tak de peluang tu.. ntah bile la dapat balik kg ni.. huhu
teringat kat emak dikampung :(
p/s: patut la akak ni tabah orgnya..
>>___<<
((Sebak baca entry ni. kasih mak ayah tiada duanya ...))
selamat hari ibu dee..
p/s- sedih bila melihat wajah ibu aku makin hari makin tua. x sanggup menempuh waktu nya.. semoga pjg umur ibu dn ayah aku.. amin.
teringat-ingat rasa mee bandung mak kau..mmg sedappppppp.. sampai sekarang tak jumpa lg mee bandung
yang sesedap mak kau buat tu..
Al-fatihah untuk arwah, semoga rohnya dicucuri rahmat.
Post a Comment